Temat: Re: ZŁY DOTYK BOLI PRZEZ CAŁE ŻYCIE Od: "Nick(i)" szukaj wiadomości tego autora. nie pisz tutaj, nie czytaj co ci odpisza, to jest banda oszolomow, takich jak kominek, lia cbenet czy gabi i innych ich pokroju, zniszcza cie tylko dlatego ze maja takie widzimisie, tylko dlatego ze IM to sprawia przyjemnosc Zły dotyk jak uchronić dziecko? Zadawaliście sobie takie pytanie? Nie wiem, jak Wy, ale ja panicznie boję się tego, że kiedyś moje dziecko może zostać skrzywdzone. Że ktoś może wykorzystać jego zaufanie i zrobić mu krzywdę, krzywdę nie odwracalną, która na zawsze pozostanie w jego psychice. Dlatego już dziś, już teraz mówię mu, że jeśli ktokolwiek będzie próbował go skrzywdzić, pierwsze co ma zrobić, to powiedzieć MNIE! Rozmawiacie ze swoimi dziećmi o dotykaniu ich w miejsca intymne? Mówicie im o tym, że nikt NIE MOŻE ich tam dotykać? Ja ze swoim synem rozmawiam. Co jakiś czas, np. podczas kąpieli, kiedy pomagam mu się wytrzeć, przypominam, że nikomu nie wolno go tam dotykać, bo to jego strefa intymna. Chciałabym, żeby mój syn był tego świadomy, że nikt z dorosłych nie może naruszyć jego strefy komfortu, jego strefy intymności. Zły dotyk jak uchronić dziecko Pamiętam kampanię: „Zły dotyk – boli przez całe życie„. Ta kampania zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Bo wtedy nikt, że mną na ten temat nie rozmawiał. Nikt nie mówił mi, że moja intymność, to moja intymność i nikt nie może jej naruszyć. Na szczęście nigdy nikt nie próbował mnie dotykać w miejsca intymne, nikt nie namawiał do seksu, nie zmuszał do tego. Ale wiem, że kilka moich koleżanek znalazło się w takiej sytuacji. A rodzice to zbywali wzruszeniem ramion – przecież nic się nie stało. Mając w pamięci opowiadania koleżanek, już teraz zaczęłam Janka uczulać na tego typu sprawy. Przede wszystkim, nie zmuszam go do całowania innych, jeśli nie ma to ochoty. Powtarzam mu zawsze wtedy, że nikt nie może go zmusić do zrobienia z jego ciałem tego, czego nie chcę. I widzę, jak to skutkuje. Potrafi głośno powiedzieć o tym, że nie życzy sobie, aby ktoś go dotykał w taki, a nie inny sposób. Nawet jeśli to dotyk kolegi czy koleżanki z przedszkola, pozornie wszak niewinny, może być tak naprawdę złym dotykiem. Uczę go, że obcy nie są naszymi przyjaciółmi. Nie, nie chcę wychować „dzikiego dziecka”, które boi się innych. Chcę wychować świadomego młodego człowieka, który zdaje sobie sprawę z tego, że obcym można odpowiedzieć, która jest godzina, jak dojść tu i tu itp. Ale nie można z obcymi nigdzie iść, nie wolno brać od nich słodyczy, czy nie można pozwolić, by wzięli go za rękę. Kilka razy miałam sytuację, w której (zazwyczaj) starsze Panie, chciały poczęstować Janka cukierkami. Kiedy im zabroniłam, były oburzone, że dziecko bez cukru chcę wychować. Nie o to chodzi. Chodzi o to, że od jednego, cukierka danego dziecku w dobrej wierze, się zaczyna. Później dziecko staje się zbyt ufne wobec obcych. A przecież pedofile, właśnie na takie okazje czyhają. W domu nie ma dla nas tematów tabu. Tak, rozmawiam z moim synem na tematy intymne. Janek wie, że ma siusiaka, a mama ma „psioszkę”. Wie, że pod tym względem dziewczynki i chłopcy się różnią, bo kiedyś dzięki tym częścią ciała będę mogli dać nowe życie lub odczuwać przyjemność. Nie zdradzałam mu wszystkich szczegółów, ale chcę żeby wiedział jak się rozwija chłopiec i dziewczynka. Nie muszę mu pokazywać zbyt wyuzdanych ilustracji, wystarczy, że z nim o tym rozmawiam. A przy tym mówię mu, że nikt bez jego zgody nie ma prawa dotknąć go w te miejsca. I nikt nie ma prawa, bez jego zgody, kazać dotykać mu czyjegoś siusiaka czy psioszki, bo to nic innego jak zły dotyk. Podkreślam, że nikt nie ma prawa go całować w usta, jeśli nie ma na to ochoty. Owszem mówię mu, że są sytuację, w których na przykład Pani w przedszkolu, pomoże mu w łazience, ale jeśli uzna, że to było dla niego niekomfortowe, powinien mi natychmiast o tym powiedzieć. Uczę go, że czasem dorosłym też można powiedzieć NIE. Zwłaszcza, jeśli sytuacja, do której chce go zmusić dorosły jest dla niego niekomfortowa. Ostatnio chciałam, żeby wydmuchał nos. Wzięłam chusteczkę i przyłożyłam do jego nosa, a on odtrącił moją rękę, mówiąc, że zrobi to sam za chwilę. Nie okazałam złości, bo być może w tym akurat momencie, dla niego było naruszeniem strefy komfortu. Często rozmawiamy z Jankiem o tym, jak odmawiać. Szanuję to, że nie chce czegoś zrobić. Rozumiem, że nie ma ochoty iść na spacer, zjeść nowej potrawy czy wytrzeć nosa. Szanuję, go jako człowieka. Naturalny w tym wieku opór przed zmuszaniem do czegokolwiek to doskonała ochrona przed molestowaniem. Ofiarą pedofila najczęściej pada dziecko uczone, że dorosłym nie wolno się sprzeciwiać, bo oni zawsze wiedzą, co dla niego najlepsze. Szanuj „nie” nawet dwulatka! Zły dotyk – jak uchronić dziecko? Zbuduj więź opartą za zaufaniu Zaufanie to podstawa, podstawa do tego, by w razie jakichkolwiek kłopotów pomóc dziecku. Dlatego też warto budować otwartą i opartą na zaufaniu relację z dzieckiem od pierwszych lat jego życia. Zawsze uważnie wysłuchuj jego lęków i obaw. Ucząc dziecko, że jego ciało należy wyłącznie do niego, Ty też musisz się stosować się do tego przesłania. Nie zmuszaj dziecka do żadnej formy dotyku, jeśli nie ma na to ochoty, np. przytulania do krewnych podczas rodzinnych przyjęć. Nigdy nie stosuj kar fizycznych — one uczą dziecko, że osoba dorosła ma prawo naruszać jego ciało. Jak buduję relację opartą za zaufaniu? Nie krzyczę na Janka, jeśli coś sobie zrobi, nawet jeśli ostrzegałam go przed tym kilka razy. Nie bagatelizuję tego co się stało. Nie mówię, że nie ma co płakać nad złamanym patykiem, bo wiem, że ten patyk jest dla niego bardzo synowi, w to co mówi. Kiedy Pani w przedszkolu zwróciła uwagę, że Janek źle się zachowuje, wysłuchałam zarówno Pani, jak i jego, żeby mieć cały ogląd Janek coś przeskrobię, nigdy nie mówię „ale ty jesteś beznadziejny, znowu coś wylałeś; ale ty jesteś zły, bo znowu popsułeś zabawkę”. Mówię mu, że jego zachowanie było złe, a nie on sam. Janek wie, że z każdą sprawą może do mnie przyjść, może mi o wszystkim powiedzieć i wie, że ja pomogę mu rozwiązać jego słucham co do mnie mówi. Kiedy rozmawiamy, mam zawsze wyłączony telefon. Jestem tu i teraz dla niego. Niedostępna dla nikogo innego. Słucham, zadaję pytania, upewniam się, że doskonale go się okazać mu zrozumienie. Kiedy przed snem pyta mnie: „a co, jeśli przyśnią mi się koszmary”, mówię mu, żeby mocno się przytulił i razem odgonimy te koszmary z jego daję obietnice z pokryciem. Jeśli obiecam mu coś, dotrzymuję słowa. Staram się unikać obietnic bez pokrycia. Jeśli wiem, że jutro nie będziemy mogli czegoś zrealizować, mówię mu o tym. Pamiętajmy, że pedofil, to nie zboczeniec czający się w krzakach w parku. To może być każdy – miły sąsiad, pan od wf, nauczycielka w przedszkolu czy ksiądz. Dzieci milczą, bo się wstydzą, boją, a często też czują się winne. Niekiedy przez całe życie skrywają swą bolesną tajemnicę. Nie możemy udawać, że problem nie istnieje, ale jednocześnie nie możemy popadać w paranoję. Bądźmy uważne i ostrożne i od najmłodszych lat zaszczepiajmy w dziecku przekonanie, że ciało to świętość i nikt bez jego zgody nie ma prawa przekraczać barier intymności. A jeśli cokolwiek wzbudzi ich strach, muszą nam o tym powiedzieć! Podobało się? Podziel się Piłkarzy nie biorę, zły dotyk boli przez całe życie. strona cytatu. Kategorie: o piłce nożnej; o sobie. W programie Kuby Wojewódzkiego. 18+ Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla osób niepełnoletnich. Zapamiętaj mój wybór i zastosuj na pozostałych stronach Dotknęła rowerem jej samochodu © 2007-2022. Portal nie ponosi odpowiedzialności za treść materiałów i komentarzy zamieszczonych przez użytkowników jest przeznaczony wyłącznie dla użytkowników pełnoletnich. Musisz mieć ukończone 18 lat aby korzystać z • FAQ • Kontakt • Reklama • Polityka prywatności • Polityka plików cookies

Kiedy życie boli. Samobójstwo to ten rodzaj śmierci, który wzbudza najwięcej kontrowersji i dyskusji, jest najbardziej niezrozumiały. Psycholodzy tłumaczą, że człowiek ma skłonności samobójcze, gdy robi coś z intencją uczynienia sobie krzywdy

Życie w Hogwarcie zawsze wydawało się Selene cudowne i pełne niespodzianek. Jednak te święta zupełnie nie przypadły jej do gustu. Ogólnie nie przepadała za Gwiazdką. Wolała Halloween. A podczas tych świąt albo wałęsała się po szkole, albo nudziła się w dormitorium. Życie bez Kareen zdawało się być jeszcze bardziej męczące. Kilka razy natknęła się na korytarzu na Selwyna, ale nie zamierzała prowadzić konwersacji z takim palantem. Czasem zastanawiała się, czy potrafi on w ogóle czytać. Do Bożego Narodzenia zostało jeszcze dwa dni. Selene nie miała pojęcia, co będzie przez ten czas robić. Przeczytała już chyba wszystkie książki w bibliotece. Obiecała sobie, że podczas przerwy świątecznej weźmie się porządnie do nauki, by poprawić niektóre oceny. Tak więc, zaraz po kolacji poszła prosto do dormitorium. Nikogo na korytarzach nie spotkała. Cóż. W zamku na święta pozostało nie więcej jak kilkunastu uczniów. Gdy Selene weszła do salonu, na pierwszy rzut oka nikogo nie zauważyła. Dopiero gdy przeszła przez pokój, usłyszała za sobą kroki. Owa osoba nie skradała się. Nie zależało jej na tym, że Elin ją zobaczy. Ową istotą okazał się Eryk Selwyn. Na opalonej twarzy błąkał mu się triumfalny uśmiech. Selene skrzyżowała ręce na piersiach. - Czy ty mnie śledzisz? – spytała. - Może i tak – odrzekł Eryk. – A może i nie. Ta odpowiedź wydała się Selene zuchwała, jakby Selwy nie wiedział, z kim rozmawia. - Nie mam dla ciebie czasu – prychnęła Elin. – Chciałeś coś jeszcze? Eryk nie odpowiedział, tylko zbliżył się do niej, najwyraźniej chcąc ją pocałować. Selene nie przestraszyła się, lecz wpadła w taki gniew, że odepchnęła od sienie Ślizgona, aż ten zachwiał się i o mało nie przewrócił się na stolik. - Czego ty ode mnie chcesz? – wysyczała Selene, która wyczuła już zagrożenie. Mimo to nie chciała ryzykować, rzucając na Selwyna jakąś klątwę. - Chcę przespać się z tobą – odparł, a widząc jej zaskoczoną i zniesmaczoną minę, dodał: - Wiem, że nie lubisz owijania w bawełnę. Selene parsknęła śmiechem. - I co, myślisz, że na taki tekst od razu spełnię twoją zachciankę? – zadrwiła. – Wybacz, ale ta propozycja jest obrzydliwa. Odwróciła się w stronę sypialni dziewczyn, ale Eryk chwycił ją za nadgarstek. Selene zamarła na moment w bezruchu. Serce zaczęło tłuc się jej o żebra. Selwyn patrzył spokojnie w jej oczy, podobnie jak Malfoy niecałe trzy dni temu, tuż przed wyjazdem do domu. - Puść – zażądała Selene oschłym głosem. - Malfoya tu nie ma, nie musisz już udawać jego dziewczyny – rzekł. - Jestem dziewczyną Harry’ego Pottera – odparła chłodno. – Więc pomyśl, co zrobi, jeśli się przypadkiem dowie, jak mnie traktujesz. Selwyn uśmiechnął się głupkowato, nadal ściskając jej nadgarstek. - Co mi zrobi? Zbije mnie? – zakpił. - Nie – powiedziała Selene. – Ale dobrze zna Dumbledore’a… Co on by na to powiedział? A co rzekłby na to Czarny Pan? - Jego nie obchodzą nasze sprawy – odrzekł wymijająco Eryk. W niczym nie przypominał Dracona. Miał brązowe, krótko ostrzyżone włosy, piwne oczy i pewny siebie, a nawet groźny wyraz twarzy. - Jeśli mnie nie puścisz, miotnę w ciebie zaklęciem – warknęła Selene, wyciągając różdżkę, jednak Eryk natychmiast wytrącił ją jej z ręki. Zbliżył się do niej, a jego usta zaczęły zachłannie penetrować każdy kawałek jej karku. Nie przyniosło to jej przyjemności, wręcz przeciwnie, Selene wzdrygnęła się z obrzydzenia. Po raz drugi odepchnęła go od siebie, ale Selwyn chwycił ją jedną ręką za nadgarstki. Dłonie miał duże i silne, więc nie miał problemu z przytrzymaniem szamoczącej się Seleny. - Odwal się ode mnie – zażądała, usiłując kopnąć w goleń agresywnego syna Śmierciożercy. - Chodź, będzie fajnie – wyszeptał jej do ucha Eryk. Nie dbał o to, czy ciągnie ją za włosy, czy za ręce. Zawlókł ją do jednej sypialni chłopców, choć Selene broniła się dzielnie. W końcu cisnął ją na łóżko i zdjął spodnie. Elin od razu rzuciła się w stronę różdżki, którą dostrzegła leżącą na nocnej szafce. Eryk jednak strącił ją na podłogę i odrzucił kopniakiem. - Lubisz się tak bawić, kochanie? – spytał. Selene chciała skoczyć za różdżką, leżącą teraz pod drzwiami, ale Selwyn przygniótł ją własnym ciężarem i rozdarł jej szatę, jak uprzednio Malfoy. Selene sparaliżował strach. Chciała jakoś go z siebie zepchnąć, ale był zbyt wielki i ciężki jak na jej wątłe siły. Uderzyła go pięścią w twarz, lecz jej drobne, artystyczne dłonie nie mogły spowodować większych szkód na policzku Eryka. Ten zdarł z niej resztę szaty i chwycił ją za nadgarstki, by łatwiej mógł pozbyć się z niej bielizny. Selene wiedziała, że nie ma już najmniejszych szans. Nie mogła jednak krzyczeć. Nie poniżyłaby się tak bardzo przed nim. Selwyn wdzierał się w jej ciało i duszę, sprawiając przy tym okropny ból, jakiego jeszcze w życiu nie doświadczyła. Nie czuła się tak, gdy kochała się z Draconem. Teraz bolała ją każda cząsteczka ciała, czuła do siebie obrzydzenie. Nie mogła sobie wybaczyć, że Eryk wytrącił jej różdżkę z ręki. Przyniosła wstyd Czarnemu Panu, ojcu i samej sobie. Ból potęgował się z każdą sekundą, a on wcale nie zamierzał przestać brutalnie ocierać się o nią. Czy docierało do niego, że właśnie gwałcił tą dziwną, uroczą istotę, która skrycie mu się podobała? Raczej tak. To nakręcało go jeszcze bardziej. - Pożałujesz tego! – jęknęła Selene, szamocząc się z taką pasją, że Eryk miał trudności z utrzymaniem jej pod sobą. Zaśmiał się tylko na jej słowa. Selene zaczęła się zastanawiać, co ona mu takiego zrobiła. W głowie szalały jej setki pytań i pretensji do Selwyna. W uszach huczało jedno pytanie. Co mu zawiniła ta oddana do reszty swemu panu, kochająca książki dziewczyna? Nagle, po długiej chwili, wszystko ustało. Eryk padł obok niej na wznak, dysząc ciężko. Selene zerwała się z łóżka i ubrała w pośpiechu porozrywaną szatę, po czym wybiegła z pokoju, nie oglądając się za siebie. Wpadła do swojej sypialni i rzuciła się na łóżko. Nie dała rady zasnąć. Nawet się nie przebrała. Płakała całą noc. Ta Selene, która nigdy nie płakała… * Ostatnie, czego chciała, to zostać wezwana przez Czarnego Pana. Jednak los robi zwykle to, czego akurat najmniej pragniemy. Tak więc, pieczenie na lewym przedramieniu poczuła podczas śniadania. Właściwie, to Elin nie opuściła sypialni do chwili wezwania. Już dawno przestała płakać. Gdy poczuła znajomy ból, bez słowa wstała, opuściła zamek i teleportowała się. Weszła do domu Malfoyów. Po drodze do salonu nikogo nie spotkała. Zapukała i pchnęła drzwi. Czarny Pan odwrócił się. Od dawna wiedział, co się stało, chciał jednak dać jej czas na oswojenie się z tym. - Chciałem z tobą pomówić… - zaczął, przyglądając się dokładniej swojej młodej słudze. Selene pokręciła przecząco głową, unikając spojrzenia Czarnego Pana, który zapytał cicho: - Czy twoje zachowanie ma związek z mężczyzną? Tym razem pokiwała tylko głową. - Ach, Selene – ciągnął Voldemort. – Czyż nie jestem dla ciebie najbliższą osobą na świecie? - Jesteś, panie – odpowiedziała monotonnym, martwym głosem. - Więc dlaczego… - Zgwałcił mnie! – przerwała mu Selene. – Chciałeś usłyszeć to ode mnie, mimo że od dawna to wiesz, tak?! Ukryła twarz w dłoniach i wybuchnęła płaczem. Voldemort bez słowa podszedł do niej i przytulił ją. Jego zwycięstwo nad mugolami i szlamami nie zależało bynajmniej od córki Snape’a, ale Selene była kluczem do kopalni wiedzy. Jeśli po tym, co się stało, zamknie się w sobie, to Potter z nią zerwie, a wtedy nie będzie chciał też odpowiadać na jej pytania, dotyczące Zakonu… - Powiedz, kto to zrobił – powiedział uspokajającym tonem, gładząc jej włosy. – Powiedz. Złapiemy go i zamordujemy. We wtorek, może być? - Eryk Selwyn – odparła Selene. Nie chciała już mieć z tym człowiekiem nic wspólnego. - Syn Śmierciożercy – mruknął Voldemort. – Kto by się spodziewał… Nie musisz się już martwić. Za chwilę będzie tu twój ojciec. - Nie! – zawołała Selene. – Jeśli on się dowie… - Przybędzie tu z Selwynem – przerwał jej. Voldemort nie kłamał. Snape przybył pół godziny później, prowadząc młodego Selwyna, którego całe to zamieszanie najwyraźniej nudziło. Czarny Pan wstał z krzesła, wskazał Severusowi miejsce i przemówił spokojnym, lecz budzącym grozę głosem: - Eryk Selwyn. Cóż za romantyczne imię… Wyciągnął rękę i jej gestem przywołał Selenę, którą objął ramieniem. Sięgała mu ledwo do piersi, ale teraz skuliła się tak, że wyglądała na jeszcze niższą, niż była w rzeczywistości. - Poznajesz mojego gościa, Eryku? – zapytał Voldemort jadowitym tonem, gładząc Selene po włosach, jakby była jego salonowym pieskiem. Eryk podrapał się głupkowato po głowie. - To ta od Snape’a – odpowiedział najbardziej pokornym tonem, na jaki go było stać. – Selene, czy jak jej tam było… Czarny Pan pokiwał głową, wyciągając powoli różdżkę z kieszeni. Młody Selwyn zerknął na nią z ukosu, ale Lord zaczął się nią tylko bawić. - Nie martw się – przemówił do niego. – Naturalnie, poczekamy na twojego ojca. Nie może go to ominąć. Tu do rozmowy wtrącił się nagle Snape: - Czy mógłbyś mi, panie, wyjaśnić, o co tu… - W swoim czasie, Severusie – przerwał mu Voldemort. Ojciec Eryka przybył w kilka minut po wezwaniu. Był niewyspany, spod szaty Śmierciożercy wyzierała mu piżama w paski. Najwyraźniej odsypiał nocną służbę. Mętnymi oczami ocenił sytuację. Kiedy jego wzrok padł na syna, potarł nieogolony podbródek i spytał: - Chciałeś mnie widzieć, panie? I co tu robi Eryk? - Może on sam ci to wyjaśni? – zaproponował Voldemort. – Tak, niech opowie ci, jak zabawił się kosztem Selene? Eryk przewrócił pretensjonalnie oczami. Najwidoczniej nie zdawał sobie sprawy z grożącego mu niebezpieczeństwa. - Przespałem się z nią, wielkie rzeczy – prychnął. – Ale sama się prosiła. - Ty obrzydliwy kłamco! – zawołała Selene. – Zmusiłeś mnie do tego! - Nie wiem, o czym ona mówi – oświadczył Eryk, wkładając ręce do kieszeni. - Jesteś podłym gwałcicielem i jeszcze chcesz uniknąć kary! – krzyknęła Elin. Snape przyglądał się ze zgorszeniem swojemu podopiecznemu. Nie mógł uwierzyć w słowa swojej córki. Ufał jej, był pewien, że ta nigdy by go nie okłamała. Zerknął na swojego pana. Ten wyglądał, jakby się tym wszystkim bawił. Pozwalał się kłócić Selene i Erykowi. Ten drugi już zaczął tracić równowagę i cierpliwość, bo ze złości wyszarpnął różdżkę. Voldemort wytrącił mu ją z ręki. - Tylko bez zbędnych emocji, dobrze? – wysyczał. Teraz do akcji wkroczył dorosły Selwyn. - Nadal nieba rdzo rozumiem… - zaczął. - O wszystkim za chwilę porozmawiamy – rzekł Voldemort i zwrócił się do Selene. – Wyjdź, proszę. Resztę świąt spędzisz tutaj. Narcyza wszystko ci objaśni. Elin otworzyła usta, żeby zaprotestować, ale rozmyśliła się i opuściła salon. Jak Czarny Pan mówił, Narcyza czekała na nią w holu. Bez słowa zaprowadziła ją do jakiegoś pokoju. - Tu będziesz spała – wyjaśniła tylko. – Jakbyś była głodna, to kuchnia jest na parterze. I wyszła, pozostawiając ją, stojącą po środku sypialni. Selene zdjęła z siebie już drugą porozrywaną szatę i ubrała nową, którą wygrzebała z własnego kufra. Ktoś musiał przetransportować tutaj jej rzeczy. Usiadła na brzegu łóżka i wpatrzyła się tępo w podłogę. * W tym samym czasie Selwyn całkowicie stracił nerwy. Zaczął krążyć po pokoju, myśląc gorączkowo. Chciał jakoś ratować syna, jednak w głębi serca wiedział, że zasłużył on na karę. - Jak więc wyjaśnisz jej porwaną szatę? – zapytał Snape. Był wściekły, że ten problem dotyczy również jego. Taka hańba go spotkała, a teraz musiał jeszcze to wyjaśniać, mimo że dopiero dowiedział się o całej sprawie. - Nic jej nie zrobiłem – odparł Eryk. Voldemort, który dotąd nie uczestniczył w całym posiedzeniu, wyszedł z ciemnego kąta i powiedział: - Od początku wiem, że kłamiesz. Przez Lordem Voldemortem nic się nie ukryje. Crucio! Eryk padł na wspaniały dywan i zaczął wrzeszczeć, jakby go obdzierano ze skóry. Chwilę później zaklęcie ustało, a młody Selwyn umilkł, dysząc ciężko. - Nadal uparcie twierdzisz, że jesteś niewinny? – zapytał Czarny Pan. - Ona… ona sama się prosiła… - wydyszał. – Ubierała się jak dziwka… - Nie waż się obrażać mojej córki! – ryknął Snape, zrywając się z miejsca. - Tylko spokojnie, Severusie – powiedział Voldemort. – A teraz wstań, Eryku, i opowiedz nam wszystko, chyba że chcesz ponieść śmierć trochę szybciej, niż planuję. Selwyn wstał. Nogi drżały mu okropnie. Nie przypominał już tego samego pewnego siebie chojraka. Zaczął drżącym głosem opowiadać, co zaszło poprzedniego wieczora. ~*~ Już więcej nie zdążyłam nic napisać, bo jest późny wieczór. Mam nadzieję, że się podobało. I wybaczcie, że dawno nic się nie ukazywało, ale wiecie, koniec roku, te poprawki… Nie wiem, w co ręce włożyć. Dedykacja dla carmen37 :*
W Karyntii, prawicowo zorientowanym landzie, katolicy krytykują nadużycia Kościoła, ale nie odchodzą, za to w bardzo katolickim Tyrolu w diecezji Innsbruck odeszło od stycznia 658 katolików. Kościelni statystycy szacują, że reakcja na ujawniane skandale potrwa jeszcze dwa miesiące, potem spadnie do „zwykłego” stanu. Więcej wierszy na temat: Życie « poprzedni następny » To przez NIEGO moje życie stało się piekłem... Teraz siedzę tu i płaczę, łzy spływają mi po policzkach... Myślicz, że mnie to cieszy? Uważasz, że tego chciałam? Mylisz się... Każdej nocy widzę GO jak podchodzi i mnie dotyka, boję się...lecz gdy otwieram oczy ON znika. Choć jest daleko, czuję jego oddech. To było dawno ale wraca jak bumerang. Ponoć zły dotyk boli przez całe życie... Chcę o tym zapomnieć, nie myśleć już więcej. Nie czuć, nie płakać, nie istnieć, bo wiem, że po drugiej stronie będzie mi lepiej. Pąknę garść tabletek i nie obudzę się więcej. Napisany: 2009-07-25 Dodano: 2009-07-26 00:24:24 Ten wiersz przeczytano 448 razy Oddanych głosów: 4 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie « poprzedni następny » Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej »
Ja właśnie często czuję się niedowartościowana przez swojego męża,może cud pięknością nie jestem ale do brzydkich też nie należę,po resztą coś musiało oprócz moich oczu zwrócić jego uwagę na moja osobę.Cały czas staram się dbać o swój wygląd,codzienny makijaż,ubiór.Dbam o dom jak każda żona czy partnerka,gotuje

Mówimy o nim sekretny dotyk. Odciska palące piętno na całe życie. Zazwyczaj krzywdzą najbliżsi…Wykorzystanie seksualne dziecka to niezwykle ohydna forma przemocy. Wykorzystanie seksualne to nie tylko gwałt. Do tej formy przemocy należy uwodzenie przez Internet tzw. grooming. Osoba dorosła nie podaje faktycznego wieku i dąży do spotkania z dzieckiem. Wykorzystuje jego niewiedzę o prawdziwych danych i intencji osoby uwodzącej. Kolejną formą przemocy seksualnej jest dopuszczanie się innych czynności seksualnych takich jak dotykanie miejsc intymnych dziecka, rozbieranie, całowanie, zmuszanie do dotykania narządów płciowych, doprowadzenie osoby dorosłej do osiągnięcia satysfakcji seksualnej. Fotografowanie nagiego dziecka i rozpowszechnianie treści oraz zachęcanie do oglądania pornografii to przemoc seksualna, która podlega karze. Jak rozpoznać? Nie zawsze od razu można rozpoznać, że dziecko zostało skrzywdzone. Istnieje szereg objawów, które na to wskazują. Dziecko może przejawiać dziwne lub niestosowne dla swojego wieku zachowania, które nie występowały dotychczas. Przykładem może być nadmierne rozbudzenie, naśladowanie czynności seksualnych albo mówienie o seksie. Niektóre dzieci odmawiają przebierania się w obecności innych osób, opuszczają się w nauce, wagarują, stają się wycofane, nieobecne lub mają trudności w relacjach społecznych z rówieśnikami. Mogą wystąpić zaburzenia snu, moczenie nocne i silne lęki. W niektórych przypadkach dzieci popadają w stany depresyjne, sięgają po alkohol lub inne używki, uciekają z domu czy chwalą się pieniędzmi i prezentami. Kiedy podejrzewamy, że nasze dziecko mogło paść ofiarą wykorzystania należy sprawdzić wiarygodność objawów i potwierdzić lub wykluczyć ten fakt. Warto poddać dziecko diagnostyce psychologicznej oraz lekarskiej. Badanie lekarskie po kilku tygodniach czy miesiącach jest mało wiarygodne i w większości przypadków nie stwierdza wykorzystania seksualnego, bo nie ma śladów. Do objawów somatycznych zalicza się ciążę i choroby weneryczne oraz siniaki, ślady po ściskaniu, kąsaniu, otarcia na wewnętrznej części ud u dziewcząt, zapalenia cewki moczowej i sromu oraz przerwanie błony dziewiczej, urazy krocza lub odbytu, także obecność nasienia. Takie objawy stwierdza lekarz. I co dalej…? Każda krzywda, szczególnie drastyczna zostawia ślady, rany na całe życie. Dorastające dzieci, młodzież, a później już dorośli ludzie muszą z tym żyć. Niektórym udaje się zapomnieć. Wykorzystanie seksualne może mieć pewne konsekwencje. Osoby te są bardziej narażone na depresję i niską samoocenę, uzależnienia, erotomanię lub zaburzenia psychotyczne. Mogą próbować dokonać samobójstwa albo również wykorzystywać dzieci. Oczywiście to nie musi wcale wystąpić. Obecnie terapia psychologiczna i pomoc niesiona dzieciom i rodzinom jest bardzo skuteczna. Jeżeli zauważymy zmiany w zachowaniu dziecka lub somatyczne objawy, które mogą niepokoić, starajmy się z nim porozmawiać. Rodzic wie, kiedy dziecko jest skrępowane lub czegoś się boi. Najważniejsza jest obserwacja i rozmowa z dzieckiem. Oczywiście rozmowa wymaga taktu. Można poprosić kogoś zaufanego o rozmowę z dzieckiem- psychologa lub pedagoga, a może kogoś z rodziny, kto ma z nim dobry kontakt. Warto też obserwować twórczość dziecka, jego rysunki, szczególnie w przypadku dziecka małego. Przestrzegam przed pochopnym wyciąganiem wniosków i rzucaniem choćby cienia oskarżeń na jakąkolwiek osobę. Jeśli córka dostała kilka jedynek i ostatnio gorzej się uczy i źle sypia, nie oznacza to wykorzystania. Może zakochała się w koledze z ławki lub do późna ogląda telewizję. Zdarzyło się, że syn wrócił późno i czuć było alkohol? Być może spróbował. Porozmawiajcie z nim o tym. Jeśli maluch zaczyna moczyć się w nocy może oznacza, że czegoś się przestraszył, usłyszał albo wystąpiło zapalenie cewki moczowej czy pęcherza. Jak widać nie wszystkie objawy wykorzystania seksualnego są nimi. Nie oznacza to uśpienia czujności rodzicielskiej. Jak ustrzec dziecko? Dorośli mają strzec dzieci, zapewniać bezpieczeństwo na każdej płaszczyźnie życia. Dotyczy to wszystkich dzieci, nawet nastolatków. Warto uczulać ich na złe intencje złych ludzi. Osoby o skłonnościach pedofilnych są przebiegłe, działają podstępnie. Zazwyczaj próbują się z dzieckiem zaprzyjaźnić, adorują go, uwodzą, przynoszą prezenty. Próbują nawiązać z dzieckiem dobrą więź emocjonalną. Kiedy pseudo przyjaźń mają zagwarantowaną wciągają dziecko w jego sekret. Tłumaczą mu, że to co robią jest normalne i każdy tak robi, i nie ma co opowiadać, lub odwrotnie . Straszą dziecko, że jeśli powie, to będzie winne i potępione przez wszystkich, i nikt go nie zrozumie jak tylko on, sprawca jego cierpienia. Takie informacje dziecko powinno posiadać. Nie myślę tu o czterolatkach, które mają szastać słownictwem. Przekażcie wiedzę dzieciom w sposób dostosowany do ich możliwości rozwojowych za pomocą wybranych słów. Potrzebny będzie tylko talent wychowawczy i cierpliwość, aby co jakiś czas z dzieckiem porozmawiać lub wysłać komunikat w zabawie. Każdy rodzić kocha swoje dziecko, dlatego każdy posiada talent i kreatywność. Wystarczy go uruchomić. Chrońcie dzieci.

Zły dotyk - Czym jest i jak się przejawia molestowanie dziecka W obecnym świecie pełnym nieufności, zakłamania i brutalności coraz więcej dzieci pada ofiarą molestowania. Wbrew temu co sądzi społeczeństwo coraz częściej dzieci zostają krzywdzone przez osoby dobrze im znane.
Doda i Emil Haidar już niedługo zostaną małżeństwem. Doda przygotowuje się do ceremonii i to tak, jak na celebrytkę przystało - przed kamerami. Niedługo będziemy mogli obejrzeć ten moment w nowym show "Salon Sukien Ślubnych". Dorota Rabczewska wybrała już suknię ślubną, co nie było łatwym zadaniem. Podczas szukania odpowiedniego stroju przed oczami Dody stanęły obrazy z przeszłości. Przypomniał się jej pierwszy ślub z Radosławem Majdanem i nie obyło się bez łez. Na całe szczęście w pobliżu czekała w pogotowiu mama i grono przyjaciół, które szybko przepędzili z lica piosenkarki smutek. Pomocny okazał się również prowadzący program, Stefano Terazzino. - Zły dotyk boli przez całe życie. Na szczęście miałam fantastyczne grono doradcze w postaci moich najbliższych przyjaciół i ukochanej mamy. Na pochwałę zasługuje również Stefano, który robił co mógł, żeby zainteresować mnie sukniami. Ja oczywiście kilka razy wymiękałam, robiąc swoje sceny, łącznie z tym, że się popłakałam. Tak jakbym czuła, że ten ślub naprawdę jest już jutro! - powiedziała Doda. Podróże na granicy ryzyka. Podróż na Marsa? To nie science fiction! Suknia Dody będzie niepowtarzalna, gdyż zostanie uszyta specjalnie na okazję ślubu piosenkarki. Kreację zaprojektował hiszpański projektant, który przy tworzeniu sukni wziął pod uwagę cechy charakteru gwiazdy, dzięki czemu ubranie odzwierciedli jej osobowość. Wybór kreacji skomentowała właścicielka sklepu, w którym wyboru dokonała Doda. - Pani Dorota różniła się od przeciętnych klientek tym, że doskonale wiedziała, czego chce. Miała określoną wizję i zdecydowanie ją egzekwowała. Było kilka przymiarek i na sukienkę naniesiono poprawki, co była rzeczą wyjątkową, bo projektant tej kreacji nigdy się na to nie zgadza. Ale dla Dody zrobił wyjątek i udostępnił materiały, które pozwoliły ją zmodyfikować, zrobić rękawki takie, jakie sobie życzyła. Doda była bardzo zadowolona z ostatecznego efektu, my również - powiedziała Danuta Cymerman. Odcinek z Dodą wybierającą sunię zobaczymy już 23 sierpnia o godzinie 11:30 na antenie TLC. Mamy nadzieję, że przyszły pan młody nie widział ukochanej w sukni. Przecież to przynosi pecha! Zobacz: Agnieszce Szulim zawiało sukienkę!
0CWHfc.
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/351
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/310
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/199
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/294
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/192
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/260
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/34
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/175
  • 2ywvbu56mc.pages.dev/154

    • zły dotyk boli przez całe życie